Ik heb lang niet geschreven, er viel ook zo weinig te melden. Wim heeft een paar erg lastige weken achter de rug, weinig vooruitgang, des te meer twijfels en frustraties. Gelukkig gaat het weer even beter! Wim kan zijn bovenarmen inmiddels aardig aansturen en het handbiken gaat daarmee duidelijk vooruit, zonder ondersteuning wordt er inmiddels 30 minuten gefietst dus de tijd is rijp om er wat weerstand aan toe te voegen. De bilspieren lijken nu ook wat actie te gaan ondernemen, dat is mooi want als dat weer wat sterker wordt, zal het zitten wellicht ook beter moeten gaan. In de therapieen wordt het staan ook wat meer gebruikt, Wim wordt dan omhoog gezet, knieeen en heupen vastgezet en dan staat hij echt. Wim heeft ook gevraagd of het robotpak wat Heliomare in huis heeft (misschien in diverse tv programma's gezien, een aangstuurd pak waarin dwarslaesiepatienten in kunnen lopen) een mogenlijkheid voor therapie is, dat is het zeker maar dan moet hij zijn armen goed kunnen gebruiken om zich staande te houden achter een rollator, zover zijn we dus nog niet.. Ik merk aan Wim dat zijn longkracht ook weer wat begint toe te nemen, hoesten lijkt wat krachtiger te worden dus de angst voor verslikken neemt gelukkig wat af Afgelopen week heeft onze revalidatie arts contact opgenomen met het Erasmus in Rotterdam om hun licht er eens over te laten schijnen. De specialisatie zit daar en wie weet is er een mogenlijk om het genezingsproces te ondersteunen. We wachten het maar af.
Groetjes, Ilse |